Mniej pszczelarzy, więcej uli

Przynajmniej to wynika z ostatniego raportu Komisji Europejskiej na temat pszczelarstwa. Jest to sprawozdanie, które jest wykorzystywane jako analiza krajowych programów pszczelarskich. Celem tych programów jest poprawa ogólnych warunków produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelarskich, które obejmują nie tylko miód, ale także mleczko pszczele, pyłki, propolis lub wosk pszczeli. Programy są współfinansowane przez Unię Europejską po stawce 50% i trwają trzy lata.

Kraje biorące udział w analizie zgłosiły 15,7 miliona uli w latach 2013-2015, o 12% więcej niż w latach przedłożonych w latach 2011-2013.

Jak stwierdzono w sprawozdaniu, z produkcją około 250 000 ton rocznie UE jest drugim światowym producentem miodu po Chinach. UE nie produkuje wystarczającej ilości miodu na pokrycie własnego spożycia. W 2015 r. Wskaźnik samowystarczalności wynosił około 60%. Warunki produkcji pogarszają się, rosną koszty produkcji, a rosnący import tańszego miodu z krajów trzecich staje się poważną konkurencją.

Ceny miodu różnią się znacznie w zależności od jakości i punktu sprzedaży. W przypadku miodu wielokwiatowego zakres cen wynosi od 2,54 € / kg do 15,18 € / kg.

UE jest pierwszym światowym importerem miodu . Przywóz do UE rośnie z roku na rok. W 2015 r. UE importowała około 200 000 ton miodu, co stanowi około 75% całkowitej produkcji UE. Połowa tych towarów pochodziła z Chin, a dwaj inni główni dostawcy to Meksyk i Ukraina. Miód przywożony z krajów trzecich jest znacznie tańszy niż miód produkowany w UE. W 2015 r. Średnia cena jednostkowa przywozu chińskiego miodu wynosiła 1,64 EUR / kg. Ze względu na wyższe koszty produkcji producenci unijni nie są w stanie konkurować z importowanym miodem.

Eksport UE jest nieznaczny w porównaniu do importu. W 2015 r. UE wyeksportowała około 20 000 ton miodu, co stanowi około 8% całkowitej produkcji UE. UE eksportuje głównie na rynki poszukujące wysokiej jakości miodu w Szwajcarii, Arabii Saudyjskiej, Japonii, USA i Kanadzie. W 2015 r. Średnia cena jednostkowa wywozu wyniosła 5,77 EUR / kg.

Liczba uli rośnie.

Według danych dostarczonych w ramach programów na lata 2014-2016 w UE było około 16 milionów uli. Pięć państw członkowskich o największej liczbie uli znajduje się głównie na południu UE: w Hiszpanii, Francji, Grecji, Rumunii i we Włoszech. Komisja nie posiada nowych danych na temat liczby uli w porównaniu do ostatniego sprawozdania.

Zmniejsza się liczba pszczelarzy

Zgodnie z danymi przekazanymi w ramach programów na lata 2017-2019 w Unii było około 600 000 pszczelarzy. Liczba pszczelarzy z UE maleje. Wielu pszczelarzy, którzy opuszczają sektor ze względu na wiek, nie są zastępowani przez nowych. Możemy mieć tylko nadzieję, że liczba ta wkrótce zacznie rosnąć. W przeciwnym razie będziemy musieli importować więcej miodu z Chin i podobnych rynków.

Gryka jak śnieg biała

Gryka to szeroko znana w Polsce roślina uprawna. Tradycja wiążę jej pojawienie się w naszym kraju z najazdami tatarskimi, stąd w niektórych częściach naszego kraju zwana jest „tatarką”. Zawdzięczamy tej roślinie dwie rzeczy mające w naszej kuchni niepodważalne miejsce : kaszę gryczaną i miód gryczany.

Miód gryczany mimo , że uzyskiwany z białej rośliny ma ciemny kolor. Miód w stanie płynnym ma barwę od ciemnobrunatnej do prawie czarnej. Po  skrystalizowaniu robi się nieco jaśniejszy.

To co wyróżnia miód gryczany to charakterystyczny lekko piekący smak. Nie wszystkim taka ostrość smakuje.  Kolejną rzeczą, która powinna charakteryzować dobry miód gryczany to zapach. Powinien to być intensywny, bardzo przyjemny zapach kwiatów gryki.

Miód ten ma sporo właściwości leczniczych. Zawdzięcza je głównie właściwościom gryki. Przede wszystkim zawiera rutynę. Rutyna oczyszcza  uszczelnia włoskowate naczynia krwionośne czyniąc je bardziej elastycznymi i wytrzymałymi, w wyniku czego zmniejszane jest ryzyko zmian miażdżycowych. Rutyna zabezpiecza naczynia przed pękaniem, nie dopuszczając do wybroczyn i wylewów. Rutyna ma również wpływ na przyśpieszenie gojenia się ran zewnętrznych i wewnętrznych. Powoduje także lepszą przyswajalność niektórych witamin i aminokwasów. Dzięki temu jest zalecany osobom mającym problemy z układem krwionośnym. Wśród zaleceń dietetyków można znaleźć informację, że może być używany przez osoby chore na  cukrzycę insulinoniezależną (typu 2). Ponadto pomaga w dusznicy bolesnej, korzystnie oddziałuje podczas nerwicy wegetatywnej, ochrania i odtruwa wątrobę, pomaga w chorobach płuc oraz schorzeniach zakaźnych z  podwyższoną temperaturą.

Miód ten jest skarbnicą różnego rodzaju pierwiastków takich jak : fosfor, potas, żelazo, krzem, magnez, sód, miedź, cynk i wiele innych. To co szczególnie istotne jeśli chodzi o te pierwiastki i mikroelementy to nie ich ilość (są miody o wyższych parametrach), ale przyswajalność.  Czyli upraszczając ile z danych pierwiastków jest w stanie wykorzystać nasz organizm. W wypadku miodu gryczanego wynosi prawie 100 procent. Ze względu na dużą ilość mikroelementów, substancji czynnych biologicznie i wreszcie łatwo przyswajalną glukozę miód stosuje się pomocniczo w leczeniu anemii u dzieci i dorosłych.

Miód gryczany jest też stosowany w kosmetyce. Tu znowu główną role odgrywa rutyna. Wspiera ona wchłanianie witaminy C, pełni też rolę antyoksydantu. Stad zastosowanie tego gatunku miodu przede wszystkim w kosmetykach przeciwzmarszczowych  i innych mających odmłodnić skórę.

Kolejne zastosowanie miodu gryczanego znajdziemy w różnego rodzaju przepisach kulinarnych. Jeśli kupujecie piwo miodowe, to jeśli jest na warzone z prawdziwym miodem, to najprawdopodobniej jest to właśnie miód gryczany. Jego charakterystyczny zapach w tym wypadku jest zaletą, której inne miody nie posiadają.

Pod względem pszczelarskim należy do miodów pozyskiwanych dość późno, bo zwykle pod koniec lipca. Wiąże się to oczywiście z kwitnieniem gryki. Wydajność miodowa szacowana jest na 300 kg/ ha, a wydajność pyłkowa na 25 kg/ha.

Ze względu na swój skład i właściwości bywa porównywany z miodem manuka. Jest natomiast zdecydowanie tańszy od miodu manukowego.